Een bus gaat heen
de andere komt terug,
in de ene zit Suzan
in de andere zit Jan.
Vlak voor het groot hotel
stoppen ’s morgens elke dag de bussen,
Jan wuift naar Suzan en Suzan die wuift naar Jan,
totdat ze verder gaan, heen en terug.
Zo ging het jaar na jaar,
tot ze van de scholen zijn gegaan.
En later denkt dan Jan
misschien heet ze niet Suzan,
misschien is haar naam Marie, Sonja of Margriet
en misschien heet Jan wel Piet of Wim.
Maar als de bussen stoppen in de regen, sneeuw of wind,
doet dat er helemaal niet toe, dag Jan en dag Suzan.
